მე რომ ათი სიცოცხლე მქონოდა, გავატარებდი ცხრას მოლოდინში თუ მეცოდინებოდა რომ ბოლოს მაინც მოხვალ…
მთელი ცხრა სიცოცხლე ღიმილით გავიღვიძებდი თუ გავიგებდი, რომ შენ კარგად ხარ…
ყოველ სიცოცხლეში დავითვლიდი ნაბიჯების ხმას, თუკი შენ შემოაღებდი კარს…
მხოლოდ ზოგჯერ, დავხედავდი შენს სურათს ბედნიერი იმით, რომ უბრალოდ ხარ…
ვიქნებოდი შენგან შორს, მთელი ცხრა სიცოცხლე, თუ მეათეში უბრალოდ ჩემს ლაწირაკ ხელის თითებს დავატოლებდი შენსას…
არცერთხელ არ გეტყოდი რომ მიყვარხარ, რადგან ვთვლი რომ გრძნობა სულით უნდა ატარო და არა ენით… მხოლოდ ზოგჯერ, ღამესთან წამომცდებოდა, ისიც ჩურჩულით და იმედით რომ ის ჩემს საიდუმლოს არ გათქვამდა…
არ მოვითხოვდი მთელი ცხრა სიცოცხლის გამოსასყიდს თუ არ მოხვიდოდი…
მე რომ ათი სიცოცხლე მქონოდა, ათივეს შენს მოლოდინში გავატარებდი…
მეცხრე სიცოცხლეში დავიძინებდი, იმედით რომ შენი სუნქვის ხმა გამაღვიძებდა…
მთელი ცხრა სიცოცხლე ღიმილით გავიღვიძებდი თუ გავიგებდი, რომ შენ კარგად ხარ…
ყოველ სიცოცხლეში დავითვლიდი ნაბიჯების ხმას, თუკი შენ შემოაღებდი კარს…
მხოლოდ ზოგჯერ, დავხედავდი შენს სურათს ბედნიერი იმით, რომ უბრალოდ ხარ…
ვიქნებოდი შენგან შორს, მთელი ცხრა სიცოცხლე, თუ მეათეში უბრალოდ ჩემს ლაწირაკ ხელის თითებს დავატოლებდი შენსას…
არცერთხელ არ გეტყოდი რომ მიყვარხარ, რადგან ვთვლი რომ გრძნობა სულით უნდა ატარო და არა ენით… მხოლოდ ზოგჯერ, ღამესთან წამომცდებოდა, ისიც ჩურჩულით და იმედით რომ ის ჩემს საიდუმლოს არ გათქვამდა…
არ მოვითხოვდი მთელი ცხრა სიცოცხლის გამოსასყიდს თუ არ მოხვიდოდი…
მე რომ ათი სიცოცხლე მქონოდა, ათივეს შენს მოლოდინში გავატარებდი…
მეცხრე სიცოცხლეში დავიძინებდი, იმედით რომ შენი სუნქვის ხმა გამაღვიძებდა…
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.